Op de weg naar een grensoverschrijdende gezondheidsregio „is er nog veel werk aan de winkel“
Ambassadeur Ronald van Roeden nam echter ook kennis van meerdere initiatieven die al lopen om deze wens in vervulling te laten gaan.
De Nederlandse ambassadeur op bezoek in de grensregio: Ronald van Roeden reisde van Berlijn naar Bad Nieuweschans voor een bezoek aan het kantoor van de Eems Dollard Regio (EDR) om meer te weten te komen over thema’s die in de Nederlands-Duitse samenwerking spelen. De focus lag met name op grensoverschrijdende gezondheidszorg. In haar welkomstwoord benadrukte plaatsvervangend voorzitter van EDR Cora-Yfke Sikkema: „De Europese Patiëntenrichtlijn maakt grensoverschrijdende samenwerking tussen medische instellingen, verzorgingstehuizen en ziekenhuizen mogelijk. Hier moeten we gebruik van maken. We moeten de juridische mogelijkheden van de Patiëntenrichtlijn nog actiever onder de aandacht brengen. Want behandelingen aan de andere kant van de grens zijn onder bepaalde voorwaarden nu al mogelijk.“
De weg naar een volledig grensoverschrijdende gezondheidsregio is daarentegen nog lang. Ook professor dr. Djordje Lazovic vertelde dat. Toch blikte de voormalig hoogleraar orthopedie en traumachirurgie aan de Universiteit van Oldenburg daarnaast terug op een succesvol initiatief dat de drempel naar een gezondheidsregio verder heeft verlaagd: In het kader van het Interreg V A-project „Common Care“ konden Duitse hemofiliepatiënten die een nieuw heup- of kniegewricht nodig hadden, behandeld worden in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). „Hoewel het UMCG gespecialiseerd is in zulke ingrepen en ook veel sneller te bereiken is, moesten veel patiënten voorheen lange afstanden voor een vergelijkbare behandeling in Duitsland op de koop toenemen. De zorgverzekeraars waren bang dat het duurder zou zijn als patiënten in Groningen zorg zouden krijgen,“ zegt Lazovic. „Om de grensoverschrijdende zorg uit te proberen, hebben we daarom bewust voor een zeer kleine patiëntengroep gekozen. Maar wat hier in individuele gevallen werkte, is ook structureel gepland.”
Aan deze aanpak werkt het Cross-Border Institute of Healthcare Systems and Prevention (CBI) ook. Dit gezamenlijke initiatief van de Rijksuniversiteit Groningen, het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) en de Universiteit Oldenburg is in 2019 gelanceerd. Samen wordt onderzoek gedaan naar de structuren, overeenkomsten en verschillen van het Nederlandse en Duitse gezondheidszorgsysteem. „Een van onze doelen is om van elkaar te leren. En daarvoor moeten we ook kijken naar wat er al goed werkt in de gezondheidszorgsystemen in beide landen“, benadrukte professor dr. Lars Schwettmann (hoogleraar Gezondheidseconomie aan de Universiteit van Oldenburg) in een gesprek met de ambassadeur. De vraag is alleen in hoeverre de Nederlandse en Duitse zorgverzekeraars meedoen. Daarvoor bood Gitta Connemann haar politieke bemiddeling aan. Zij is parlementslid namens de CDU in de Bondsdag en landelijk voorzitter van de Mittelstands- und Wirtschaftsunion, een politiek-economische vereniging. Connemann had Ronald van Roeden uitgenodigd om naar de grensregio te komen. „Voor grensoverschrijdende gezondheidszorg hebben we deze politieke steun ook dringend nodig. We hebben met succesvolle Nederlands-Duitse projecten al deuren geopend. Maar er is nog steeds veel werk aan de winkel. Als een patiënt in het buurland behandeld wil worden, dan moet dat ook mogelijk zijn“, benadrukte hoofd Interreg/EDR Ilona Heijen. Ook de ambassadeur was het ermee eens: „In ieder geval voor gespecialiseerde behandelingen moet behandeling in het buurland mogelijk zijn“. Volgens hem is het echter moeilijk om in het federalistische Duitse systeem de juiste aanspreekpunten te vinden om verzoeken in te dienen: „Voor ons blijft vaak de vraag: Praat je met de landelijke regering of met de regering in de deelstaat zelf?“
Het GrensInfoPunt Eems Dollard Regio (GIP EDR) adviseert grenspendelaars al vele jaren over wonen, werken, ondernemen en studeren in het buurland en wil in de toekomst ook over gezondheidsthema’s voorlichting geven. Dat vertelde GIP-coördinator Karin Eden aan Ronald van Roeden en de andere gasten. „Ons doel is dat onze regio als een eenheid wordt gezien en dat de blik 360 graden reikt – en niet alleen tot de grens. Het zou heel normaal moeten zijn om grensoverschrijdend te werken en te wonen. En dat geldt ook voor de gezondheidszorg“, zegt Eden. De GIP-coördinator vulde haar presentatie aan met een oproep aan de ambassadeur en de gasten uit de politiek (naast Gitta Connemann was ook de plaatsvervangend voorzitter van de CDU-fractie in Nedersaksen, Ulf Thiele, aanwezig): „De financiering van het GrensInfoPunt is steeds van tijdelijke aard en moet regelmatig opnieuw worden aangevraagd. Dat maakt langetermijnplanning moeilijker en we zouden graag meer zekerheid over de planning hebben, aangezien het GIP uitgegroeid is tot een instelling die door veel mensen gebruikt wordt.“
